- เรี่ย ๆ
- ว. เฉียดใกล้ในแนวนอน เช่น นกบินเรี่ยน้ำ เครื่องบินบินเรี่ยยอดไม้น้ำขึ้นมาเรี่ย ๆ พื้น. เรี่ยราด ว. กระจายไปอย่างเลอะเทอะ เช่น น้ำหกเรี่ยราด น้ำแกงหก เรี่ยราด. เรี่ยราย ก. กระจายเกลื่อนไป เช่น กินข้าวหกเรี่ยรายไปทั่ว หมาคุ้ยขยะ ตกเรี่ยราย. เรี่ยไร ก. ขอร้องให้ช่วยออกเงินทำบุญเป็นต้นตามสมัครใจ เช่น เรี่ยไร สงเคราะห์เด็กกำพร้า.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.