เบญจางค\-

[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒

เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล. เบญจางคประดิษฐ์ น. การกราบโดยให้อวัยวะทั้ง ๕ คือ เข่าทั้ง ๒ มือทั้ง ๒ และหน้าผาก จดลงกับพื้น.