- เนียน
- ๑น. กาบหมากที่เจียนให้มนขนาดเท่าฝ่ามือสำหรับตักน้ำพริกจากครก, เปลือกจั่นมะพร้าวสำหรับแซะน้ำตาลเมื่อเวลาเคี่ยว, โดยปริยายใช้เรียก ที่สำหรับแซะหรือตัดขนม. ๒ ว. มีเนื้อละเอียดนุ่มนวล เช่น เนื้อเนียน; เรียบสนิท เช่น เข้าไม้ได้เนียนดี. ๓ น. เครื่องมือสำหรับกวดลวดเลี่ยมภาชนะ เช่นปากป้านปากถ้วยให้เรียบ.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.
