เท้า

น. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืน

เอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ. เท้าแขน น. ตัวไม้สำหรับค้ำยันของหนักเช่นกันสาดให้มีกำลัง ทรงตัวอยู่ได้; ส่วนของเก้าอี้สำหรับวางแขน. ว. เรียกอาการที่ นั่งพับเพียบเอาแขนเท้าพื้นว่า นั่งเท้าแขน. เท้าคู้ น. เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้ที่ตอนปลายคู้หรืองอเข้า. เท้าสิงห์ น. เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้ที่แกะเป็นรูปตีนสิงห์; ชื่อลายสลัก ทำเป็นรูปตีนสิงห์.