- เกลี้ยง
- ๑[เกฺลี้ยง] ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย; หมดไม่มีเหลือไม่มีอะไรติดอยู่ เช่น หมดเกลี้ยง กินเสียเกลี้ยง. เกลี้ยงเกลา ว. หมดจดหรือเรียบร้อย เช่น หน้าตาเกลี้ยงเกลา หนังสือเล่มนี้สำนวนเกลี้ยงเกลา. ๒ น. ส้มเกลี้ยง. (ดู ส้ม ๑).
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.
