ฮ่อ

น. จีนพวกหนึ่งที่มีถิ่นฐานเดิมอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน

มีมณฑลยูนนานเป็นต้น, จีนฮ่อ ก็เรียก; ลายเส้นที่เขียนเป็น ไพรคิ้ว ไพรปากบนหน้าโขน ประกอบด้วยเส้นสีแดง ดินแดง และสีทอง เรียกว่าลายฮ่อ หรือ เส้นฮ่อ; ลายที่เขียนเป็นอย่าง แถบผ้าสะบัดกลับไปมาใช้เขียนเพื่อแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงาน จิตรกรรมฝาผนังหรือจิตรกรรมภาพพระบฏ เรียกว่า ลายฮ่อ.