ฮาเร็ม

น. สถานที่ที่จัดไว้ให้เป็นที่อยู่ของบรรดานางสนมหรือนางบำเรอ

ของพระเจ้าแผ่นดิน ผู้มีอำนาจ หรือเศรษฐีที่เป็นมุสลิม มักจะเป็น ประเทศในแถบเอเชียตะวันออกกลางและอินเดียสมัยที่มุสลิม ปกครองเป็นต้น. (อ. harem).