- อื้อ
- ว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู, ไม่ได้ยิน; (ปาก) มาก เช่น รวยอื้อบ่นกันอื้อ. อื้อฉาว ว. แพร่งพราย, เซ็งแซ่, กระจาย, (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม). อื้อซ่า (ปาก) ว. มากมาย เช่น รับทรัพย์อื้อซ่า. อื้ออึง ว. สนั่น, ดังลั่น, เอิกเกริก.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.
