อำพัน

น. ยางไม้ที่แข็งเป็นก้อน สีเหลืองใสเป็นเงา.

อำพันขี้ปลา, อำพันทอง น. วัตถุสีเทาและสีเหลือง มีกลิ่นหอม ลอยอยู่ในทะเลหรือริมฝั่งทะเลของประเทศแถบร้อน เข้าใจว่า เป็นขี้ปลาวาฬชนิดหนึ่ง ใช้เป็นเครื่องยาไทย.