กัศมล

[กัดสะมน] (แบบ) ว. น่าเกลียด, ไม่งาม, อุจาด, เช่น

บพิตรพราหมณ์นี้กาจกัศมลร้ายพ้นคนในโลกย์นี้. (ม. คำหลวง กุมาร). (ส.).