- อัจฉริย
- [อัดฉะริยะ] ว. วิเศษน่าอัศจรรย์, มีความรู้ความสามารถเกินกว่าระดับปรกติมาก. (ป.; ส. อาศฺจรฺย). อัจฉริยบุคคล น. บุคคลผู้มีปัญญาความสามารถเยี่ยมยอดมาแต่ กำเนิด. อัจฉริยภาพ น. ความเป็นผู้มีปัญญาความสามารถเกินกว่า ระดับปรกติมาก. อัจฉริยลักษณ์, อัจฉริยลักษณะ น. ลักษณะดีเด่นเป็นที่น่าอัศจรรย์ เช่น อัจฉริยลักษณ์ของภาษาไทย อัจฉริยลักษณะของมหาบุรุษ.
Thai dictionary (พจนานุกรมไทย). 2014.