อังส

[อังสะ] น. เรียกผ้าที่พระภิกษุสามเณรใช้ห้อยเฉวียงบ่าว่า ผ้าอังสะ;

ส่วน, ภาค; ส่วนของมุม. (ป. อํส). อังสกุฏ [กุด] น. จะงอยบ่า. อังสภาระ น. ของแบก. อังสา น. บ่า, ไหล่. (ป., ส. อํส).