อัคร

[อักคฺระ] ว. เลิศ, ยอด, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส, เช่น อัครมเหสี

อัครมหาเสนาบดี. (ส.; ป. อคฺค). อัครชายา น. ตำแหน่งมเหสีรอง. อัครมหาเสนาบดี น. หัวหน้าเสนาบดี. อัครมเหสี น. พระมเหสีเอกของพระเจ้าแผ่นดิน. อัครราชทูต (โบ) น. ผู้แทนรัฐบาลไปราชการชั่วคราวหรือประจำ อยู่ในสำนักแห่งรัฐบาลอื่น. อัครสมณทูต [สะมะนะทูด] น. ทูตที่สันตะปาปาทรงแต่งตั้ง ไปประจำสำนักประมุขของอีกรัฐหนึ่งในกรณีที่ไม่มีการแต่งตั้ง เอกอัครสมณทูต มีฐานะระดับเดียวกับรัฐทูต. (อ. internuncio).