อภิลักขิต

[อะพิลักขิด, อะพิลักขิดตะ] ว. หมายไว้, กำหนดไว้. (ป.).

อภิลักขิตกาล, อภิลักขิตสมัย น. เวลาที่กำหนดไว้, วันกำหนด, (มักนิยมใช้แก่วันทำบุญคล้ายวันเกิดหรือวันทำพิธีประจำปี).