หิน\-

[หิน, หินนะ-] ว. เลว, ทราม, ต่ำช้า, ใช้ว่า หืน ก็มี เช่น โหดหืน. (ป., ส. หีน).

หินชาติ [หินนะชาด] ว. มีกำเนิดต่ำ, เมื่อใช้เข้าคู่กับคำ ทมิฬ เป็น ทมิฬ หินชาติ หมายความว่า โหดเหี้ยม เช่น ใจทมิฬหินชาติ. หินยาน [หินนะ-] น. ชื่อนิกายพระพุทธศาสนาฝ่ายใต้ที่ถือกันในลังกา พม่า และ ไทยเป็นต้น, หีนยาน หรือ เถรวาท ก็ว่า. (ป., ส. หีนยาน).