หวั่น

ก. พรั่น, มีอาการกริ่งเกรงไป.

หวั่นกลัว, หวั่นเกรง ก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง. หวั่นใจ ก. มีความรู้สึกพรั่นใจไปเอง, มีอาการกริ่งเกรงไป. หวั่นวิตก ก. มีความรู้สึกกังวลใจ. หวั่นหวาด ก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า. หวั่นไหว ก. สั่นสะเทือน, โอนเอน, เช่น จิตใจหวั่นไหวไปตามอารมณ์, ครั่นคร้าม เช่น ไม่หวั่นไหวต่อภยันตรายใด ๆ. ว. อาการที่สั่นสะเทือน มาก (ใช้แก่เสียง) เช่น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.