หยุด

ก. ชะงัก เช่น งูเลื้อยตัดหน้าเขาจึงหยุด, อยู่นิ่ง, อยู่กับที่, เช่น รถหยุด;

พัก เช่น หยุดงานตอนเที่ยง, ไม่กระทำต่อ เช่น หยุดกิจการ, เลิก เช่น เขาพูดไม่หยุด. หยุดหย่อน ว. เว้นระยะ มักใช้ในประโยคปฏิเสธ เช่น ทำงานไม่ หยุดหย่อน คือ ทำงานไม่เว้นระยะ.