หยาบ ๆ

ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ

พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ. หยาบคาย ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย. หยาบช้า ว. ต่ำช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า. หยาบโลน ว. ที่ไม่สุภาพและลามก เช่น พูดจาหยาบโลน แสดงกิริยา หยาบโลน. หยาบหยาม ก. กล่าวคำหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก.