หนาม

๑

น. ส่วนแหลม ๆ ที่งอกออกจากต้นหรือกิ่งของไม้บางชนิดเป็นต้น เช่น หนามงิ้ว หนามพุทรา. หนามเตย น. ลายหยักบนตัวหนังสือขอม; ส่วนที่เป็นหยัก ๆบนหลัง จระเข้; โลหะที่มีลักษณะเป็นเขี้ยวคล้ายหนามสำหรับเกาะยึดหัวแหวน เป็นต้น. หนามยอกอก (สำ) น. คนหรือเหตุการณ์ที่ทำให้รู้สึกเหมือนมีอะไรมา ทิ่มแทงอยู่ในอกตลอดเวลา. หนามยอกเอาหนามบ่ง (สำ) ก. ตอบโต้หรือแก้ด้วยวิธีการทำนองเดียวกัน. หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม (สำ) น. คนที่มีปฏิภาณไหวพริบตามธรรมชาติ โดยไม่ต้องมีใครสอน, มักใช้เข้าคู่กับ มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง. ๒ น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวในสกุล Murex วงศ์ Muricidae เปลือกมีหนามสั้น หรือยาวโดยรอบ เช่น ชนิด M. trapa.