สาธารณ์

[สาทาน] ว. ต่ำ, เลว; ชั่วช้า, เช่น ดังกากาจชาติช้าสาธารณ์ จะ

ประมาณหมายหงส์พงศ์พระยา. (อิเหนา), บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ชั่วช้า เป็น ชั่วช้าสาธารณ์; ทั่ว ๆ ไป เช่น ของสาธารณ์. (ป., ส. ว่า ทั่วไป, สามัญ).