สรณะ

[สะระนะ] น. ที่พึ่ง, ที่ระลึก; ความระลึก. (ป.; ส. ศรณ).

สรณคมน์, สรณาคมน์ น. การยึดเอาเป็นที่พึ่งที่ระลึก, ในพระพุทธศาสนา หมายถึง การถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึก เรียกว่า ไตรสรณคมน์ หรือ ไตรสรณาคมน์. (ป.). สรณตรัย น. ที่พึ่งทั้ง ๓ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์.