สมี

๑

[สะหฺมี] น. คำเรียกพระภิกษุผู้ต้องอธิกรณ์ขั้นปาราชิก; (โบ) คำใช้เรียก พระภิกษุ. ๒ [สะหฺมี] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesbania sesban (L.) Merr. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลืองมีประสีน้ำตาล ใบคล้ายใบโสนใช้ทำยา และใช้ในพิธีพลีกูณฑ์. (ส. ศมี).