สมิต

๑

[สะมิด] ก. ยิ้ม, เบิกบาน. (ส.; ป. สิต). ๒ [สะมิด] ก. ประสม, รวบรวม. (ป.). ๓ [สะมิด] น. กิ่งแห้งของต้นไม้บางชนิด เช่นต้นโพใช้เป็นเชื้อไฟในพิธี โหมกูณฑ์. (ส.); ใบไม้ ๓ ชนิด คือ ใบมะม่วง ใบทอง และใบตะขบ ที่ถวายพระเจ้าแผ่นดินในพิธีอภิเษก เช่นราชาภิเษก. ๔ ดู สมิทธ์, สมิทธิ.