วอกแวก

ว. อาการที่จิตใจไม่จดจ่อแน่วแน่อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เวลาฟัง

ครูสอนมีสิ่งรบกวนทำให้จิตใจวอกแวก.