กลัด

[กฺลัด] น. สวะที่ติดขวางคลองแน่นอยู่.

ก. เสียบขัดไว้ให้อยู่ด้วยของแหลม เช่น กลัดไม้กลัด กลัดเข็มกลัด; โดยปริยายเรียกอาการที่สิ่งบางอย่างคั่งอยู่ข้างใน เช่น กลัดหนอง. กลัดกลุ้ม ก. ขัดข้องกลุ้มอยู่ในอก. กลัดมัน ว. มีความรู้สึกในทางกามารมณ์อย่างรุนแรง.