ยิน

๑

ก. รู้เสียงด้วยหู (มักใช้ว่า ได้ยิน), ฟัง, ใช้ประกอบกับคำอื่นหมายความว่า รู้สึก, ชอบ, ยอม ก็มี. ยินแคลน ก. รู้สึกลำบาก. ยินใจ ก. พอใจ, ตามใจ. ยินดี ก. ชอบใจ, ดีใจ. ยินมลาก [มะลาก] ก. ดีใจมาก, ชอบใจมาก. ยินยอม ก. ยอม, ไม่ขัด, ตกลง, ชอบใจ, ตาม. ยินยอมพร้อมใจ ก. เห็นด้วยร่วมกัน. ยินร้าย ก. ไม่พอใจ, ไม่ชอบใจ. ยินลากขากดี ก. พอใจและภูมิใจมาก เช่น จะยินลากขากดีด้วยนาง. (ดอกสร้อยสวรรค์ครั้งกรุงเก่า). ๒ น. ส่วนหนึ่งของขอช้างที่ยื่นออกจากตัวขออีกข้างหนึ่ง.